در غفلت به سر میبرم...متاسفانه..

گـــاهی،بد جور تنها میشم...

این جور مواقعه که یادم میفته،

اون موقع هایی که سرم شلوغ بود به کیا بی محلی کردم

این مواقعه که یاد کسایی میفتم که ازم دلخورن...

اینکه احساس کردم دلم به وجود آدمایی گرمه

که حتی باورم نمیشد که بودنشون فقط مدت کوتاهیه...

هه

بعدش میرن،حتی پشت سرشونم نگاه نمیکنن...

ولی ای دل غافل!!!

که غافل شدم از "یار های با معرفت"

:(

**راستی اینم بگم که از اول متن داشتم از "ضمیر سوم شخص جمع" 

استفاده میکردم..ولی بعدش گفتم شاید همه اینجوری نباشن،

از خودم مایه بذارم:)