غروب را دوست دارم،در نزدیکی خانه ما،در نزدیکی پنجره،که اگر پنجره را باز کنیم درختی ست
که همیشه یادم،و یادمان می اندازد که هنوز هم حیات ادامه دارد و یادم می اندازد که پاییز است
زمان عکس:صدای اذان از چند مسجد اطراف به گوش می رسید...
نمیدانید چه زیبا بود..دیدن منظره،و شنیدن اذان...که میپیچید...در نسیم غروب
حالی به حالی میشوی...
..ناب..
گاه گداری در حیات انسانی ام چقدر نیازمند تلنگری از سوی محبوبم یعنی خدا هستم!
با تمام وجودم ستایش میکنم این گاهی ها را زیرا مرا به خویشتن باز میگرداند.
در اینجا قطعه ای از دست نوشته های خودم را برایتان به یادگار میگذارم!
باشد که قدری اندیشه کنیم.
من اینجایم دلم تنها
تو آنجایی!
دلت لبریز از رویا
گهی اینجا،گهی آنجا
منم عاشق و بی پروا
تویی همدم در این صحرا
"یا علی مدد"
شـــرح داغِ دلِ پــروانه چو گفتم باشمع
آتشی در دلــش افکنـدم و آبـَش کردم
"فرّخی یزدی"
تنها نیستم!
خدا هست
مادرم،پدرم،اطرافیان و دوستانم هستند...
اما بی درنگ
شبانه روز
تمام قلبم تمنای وجود زیبایت را میکند...
آیا این فراق وصالی دارد خدایا؟!!!
دوشنبه ی هفته ی گذشته بود که بعد از مدت ها عازم دریاچه ی خزر شدیم.دختر خرافاتی نیستم ولی از اولش هم دلم به این سفر رضا نبود....
در جاده که میرفتیم با صحنه های دلخراشی مواجه شدیم...شکار غیر قانونی یک خرس ماده و انداختن لاشه ی آن در میان راه،قطع درختان کهن سال و ثمر بخش جنگل،ساختن اقامت گاه های ضعیف و غیر اصولی و اجاره دادن مکان های غیر اخلاقی به گردشگران و.....
بگذریم...میگویید دریا چه پس؟!برایتان میگویم از دریایی که دیگر هیچ چیزش مثل قبل نیست!
نه آبش،نه سنگ و صخره اش،نه هوا و رطوبتش و نه هیچ چیزش...
خلاصه بگویم دوستان،حال دریایمان مساعد نیست،دگر حال دریایی ندارد...اگه به آنجا سفر کردید لطفا محیط زیست را آلوده نکنید!
یک زباله کمتر،دریایی پاکتر و در نتیجه زندگی شادتر...
بازی های کودکانه...یادش بخیر...
در کوچه ای سر سبز...مسافتی نه چندان بلند...
اطراف کوچه را شمشاد های زیادی محاصره کرده بودند...
کودکانی که بی هیچ دوز و کلکی بازی میکردند...
نه اینکه تقلبی در کار نباشد امّا تَه ان صداقت فریاد میزد...
زندگی انجا...شــور و شــوق دیگری داشت.
امّا صــد حیف که دیگر نه از ان کودکان خبری هست نه از ان کوچه و...
حالا تمام بـــچّه های انروزها بازی های کودکی شان را به تمسخر میگیرند و...
(توصیف کوچهء حقیقی کودکی ام)