میانه راه...

.:  در میانه راه 

به این اندیشیدم

ایا راه همین است؟!

 

عجیب اما واقعی!

آیا میدانید : اولین مردمانی که اسب را به جهان هدیه کردند ایرانیان بودند. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که حیوانات خانگی را تربیت کردند و جهت بهره مندی از آنان استفاده کردند ایرانیان بودند. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که مس را کشف کردند ایرانیان بودند. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که ذوب فلزات را آغاز کردند ایرانیان بودند در شهر سیلک در اطراف کاشان. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که کشاورزی را جهت کاشت و برداشت کشف کردند ایرانیان بودند. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که نخ را کشف کردند و موفق به ریسیدن آن شدند ایرانیان بودند. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که سکه را در جهان ضرب کردند ایرانیان بودند. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که عطر را برای خوشبو شدن بدن ساختند ایرانیان بودند. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که کشتی یا زورق را ساختند به فرمان یکی از پادشاهان زن ایرانی بوده است . 
آیا میدانید : اولین ارتش سواره در دنیا توسط سام ایرانی اختراع شد با 115 سرباز. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که حروف الفبا را ساختند در 7000 سال پیش در جنوب ایران ، ایرانیان بودند. 

آیا میدانید : اولین مردمانی که شیشه را کشف کردند و از آن برای منازل استفاده کردند ایراینان بودند.

 آیا میدانید : اولین مردمانی که زغال سنگ را کشف کردند ایرانیان بودند. 

آیا میدانید : اولین مردمانی که مقیاس سنجش اجسام را کشف کرد ایرانیان بودند. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که به کرویت زمین پی بردند ایرانیان بودند. 
آیا میدانید : اولین مردمانی که قاره آمریکا را کشف کردند ایراینان بودند و کریستف کلب و واسکودوگاما بر اثر خواندن کتابهای ایرانی که در کتابخانه واتیکان بوده به فکر قاره پیمایی افتاده اند. 

آشوبم،آرامشم تویی...

سلام تنها وجود آرامش بخشی که با بدونت وجود دریایی مرا پر تلاطم تر و پریشان حال تر میکنی.

حالت که انشاالله خوب است؟!خب خدارو صد هزار مرتبه شکر...منم هم خوبم یعنی اگر بودی بهتر هم میشدم!

آه از این فراق،از این فاصله ها...میدانی فاصله ها درد ها را که کم نمیکند هیچ بلکه بر تنگ دلی ها هم میفزاید...حالا باز هم با جرئت تمام بگو که دوری و دوستی!کدام دوری؟کدام دوستی؟

مگر نشنیده ای که میگویند از دل برود هر آنکه از دیده برفت!

پس بیا کمی در جمع ما بنشین که بگویم برایت از ناگفته ها،از دلشکسته ها،از گرگانی که در جامه ی میشان اند...درست است مسافت ها زیاد است و مقصد بس بعید ولی روزی تو را به آغوش میکشم ای مجهول زندگانی من...تو هم اگر نیایی قسم به همین دریا من به سراغت خواهم آمد....

پس منتظر باش تا وصال این فراق سر برسد...

تو می ایی...

میدانم که روزی بالاخره حضور پرشکوه و باصلابت و جمیل تو را خواهم دید.

 

حضوری که همه را مدهوش و متحیر خود میکند و بر میچیند بساط دروغ و کینه و شایعه و نفرت و اندوه را.

خداوند خود به بندگانش وعده ی تورا داده است و من هر جمعه برای سلامتی و فرجت دعا میکنم و یقین دارم که میایی چون خداوند بر خلاف وعده اش عمل نمیکند،پس من به تو ایمان دارم.

بیا و تمامی دروغ های این عالم درباره ی خودت را ریشه کن،کن ای مهدی موعود...

یا صاحب الزمان،خسته و درمانده و پریشان.پس کی سراغ این بیمارت را میگیری ای طبیب همه ی طبیبان؟!

.

.

.

.

.خداوند پشت و پناه همه تان باشد دوستان...ای مهدی جان بیا... 

شاید این جمعه بیاید،شاید...آمین.

بارون...

من از شوق بارون به دریا زدم میخوام اسمونو تماشا کنم...